რა არის რევმატული დაავადებები?

რა არის რევმატული დაავადებები?
რევმატული დაავადებები არის ანთებითი მდგომარეობა, რომელიც ვითარდება ძვლებში, კუნთებსა და სახსრებში. რევმატული დაავადებების განმარტებაში ასზე მეტი დაავადებაა. ამ დაავადებებიდან ზოგიერთი იშვიათია, ზოგი კი ხშირია.

რევმატული დაავადებები არის ანთებითი მდგომარეობა, რომელიც ვითარდება ძვლებში, კუნთებსა და სახსრებში. რევმატული დაავადებების განმარტებაში ასზე მეტი დაავადებაა. ამ დაავადებებიდან ზოგიერთი იშვიათია, ზოგი კი ხშირია. ართრიტი, ერთ-ერთი გავრცელებული რევმატული დაავადება, ეხება ტკივილს, შეშუპებას, სიწითლეს და სახსრის ფუნქციის დაკარგვას. რევმატული დაავადებები განისაზღვრება, როგორც მულტისისტემური დაავადებები, რადგან ისინი გავლენას ახდენენ სხვა სისტემებზე, გარდა კუნთებისა და სახსრებისა.

რევმატიული დაავადებების გამომწვევი მიზეზები ბოლომდე არ არის ცნობილი. გენეტიკა, იმუნური სისტემა და გარემო ფაქტორები არის მთავარი პასუხისმგებელი ფაქტორები.

რა სიმპტომები ახასიათებს რევმატულ დაავადებას?

  • Ტკივილი, შეშუპება, დეფორმაცია სახსრებში: ზოგჯერ შეიძლება დაზიანდეს ერთი სახსარი, ზოგჯერ ერთზე მეტი სახსარი. ტკივილი შეიძლება მოხდეს დასვენების დროს ან შეიძლება გაიზარდოს მოძრაობასთან ერთად.
  • Სინოვიტი სახსრებში (ანთება და სითხის დაგროვება სახსრის სივრცეში): კრისტალები გროვდება სახსრის სითხეში. ეს მდგომარეობა იწვევს ძალიან ძლიერ ტკივილს.
  • Კუნთების ტკივილი
  • Კუნთების სისუსტე
  • Ზურგისა და წელის ტკივილი
  • Გამონაყარი კანზე
  • Ფრჩხილების ცვლილებები
  • Კანის სიმტკიცე
  • Ცრემლის შემცირება
  • Შემცირდა ნერწყვი
  • Თვალების სიწითლე, მხედველობის დაქვეითება
  • Ხანგრძლივი ცხელება
  • Თითების სიფერმკრთალე
  • Ქოშინი, ხველა, სისხლიანი ნახველი
  • Საჭმლის მომნელებელი სისტემის ჩივილები
  • Თირკმლის ფუნქციის გაუარესება
  • Ნერვული სისტემის დარღვევები (დამბლა)
  • Თრომბის წარმოქმნა ვენებში
  • Ჯირკვლები კანის ქვეშ
  • Ჰიპერმგრძნობელობა მზის მიმართ
  • Უჭირს დაჯდომა და კიბეებზე ასვლა

რევმატოიდული ართრიტი

რევმატოიდული ართრიტი, რომელიც ხშირია მოზრდილებში; ეს არის ქრონიკული, სისტემური და აუტოიმუნური დაავადება. მას შეუძლია გავლენა მოახდინოს ბევრ ქსოვილსა და სისტემაზე. სახსრების სივრცეებში სინოვიალური სითხის გადაჭარბებული მატება იწვევს სახსრების დეფორმაციას. რევმატოიდული ართრიტი შეიძლება გამოიწვიოს სერიოზული ინვალიდობა მომავალში. პაციენტებს თავდაპირველად აღენიშნებათ დაღლილობა, ცხელება და ტკივილი სახსრებში. ამ სიმპტომებს თან ახლავს სახსრების ტკივილი, დილის სიმტკიცე და სიმეტრიული შეშუპება მცირე სახსრებში. შეშუპება ყველაზე ხშირია მაჯებსა და ხელებში. ჩართული სხვა სახსრებია იდაყვები, მუხლები, ფეხები და საშვილოსნოს ყელის ხერხემლიანები. შეიძლება იყოს შეშუპება და ტკივილი ყბის სახსარში, ამიტომ პაციენტებს შეიძლება ჰქონდეს ღეჭვის დარღვევა. რევმატოიდული ართრიტის დროს ასევე შეიძლება გამოჩნდეს კანის ქვეშ კვანძები. შეიძლება იყოს კვანძები ფილტვებში, გულში, თვალებსა და ხორხში. რევმატოიდული ართრიტი მომავალში შეიძლება გამოიწვიოს გულის გარსების ანთება. შეიძლება იყოს სითხის დაგროვება ფილტვის გარსებს შორის. რევმატოიდული ართრიტის მქონე პაციენტებში შეიძლება გამოჩნდეს თვალების სიმშრალე. არ არსებობს სისხლის ტესტი სპეციფიკური რევმატოიდული ართრიტის დიაგნოზისთვის, რომელიც უფრო ხშირია ქალებში. დიაგნოსტიკაში დიდი მნიშვნელობა აქვს რადიოლოგიას.

ბავშვებში გამოვლენილი რევმატოიდული ართრიტის ფორმას იუვენილური რევმატოიდული ართრიტი ან სტელის დაავადება ეწოდება. დაავადება, რომელიც ვლინდება ზრდასრულთა მსგავსი სიმპტომებით და უარყოფითად მოქმედებს განვითარებაზე, ვლინდება 16 წლამდე.

რევმატოიდული ართრიტი პროგრესირებადი დაავადებაა. რევმატოიდული ართრიტის მკურნალობის მიზანი; ის შეიძლება შეჯამდეს, როგორც ტკივილის შემსუბუქება, სახსრების განადგურების და სხვა გართულებების თავიდან აცილება და პაციენტებს ყოველდღიური საქმიანობის გაგრძელების საშუალება. მხოლოდ მედიკამენტები არ არის საკმარისი ამ მიზნების მისაღწევად. საჭიროა პაციენტის განათლება და რეგულარული შემოწმება.

ოსტეოართრიტი (სახსრის რევმატიზმი-კალციფიკაცია)

ოსტეოართრიტი არის პროგრესირებადი, არაანთებითი სახსრების დაავადება, რომელიც აზიანებს სახსრის ყველა სტრუქტურას, განსაკუთრებით ხრტილს. სახსრებში აღინიშნება ტკივილი, მგრძნობელობა, მოძრაობის შეზღუდვა და სითხის დაგროვება. ოსტეოართრიტი შეიძლება მოხდეს ერთ სახსარში, მცირე სახსარში ან ბევრ სახსარში ერთდროულად. თეძო, მუხლი, ხელი და ხერხემალი ჩართულობის ძირითადი სფეროა.

ოსტეოართრიტის რისკის ფაქტორები:

  • Სიხშირე მნიშვნელოვნად იზრდება 65 წლის ასაკში
  • Ის უფრო ხშირია ქალებში, ვიდრე მამაკაცებში
  • Სიმსუქნე
  • Პროფესიული შტამები
  • Რთული სპორტული აქტივობები
  • Წინა დაზიანება და დარღვევები სახსრებში
  • Ფიზიკური ვარჯიშის ნაკლებობა
  • Გენეტიკური ფაქტორები

ოსტეოართრიტს დასაწყისში აქვს ნელი და მზაკვრული მიმდინარეობა. შეიძლება არ იყოს კლინიკური ჩივილები ბევრ სახსარში, რომლებიც ხშირად აჩვენებენ ოსტეოართრიტის პათოლოგიურ და რადიოლოგიურ თავისებურებებს. ამიტომ პაციენტს არ შეუძლია განსაზღვროს როდის დაიწყო დაავადება. როდესაც დაავადება იწყებს სიმპტომების გამოვლენას, დაფიქსირდა ჩივილები: ტკივილი, სიმტკიცე, მოძრაობის შეზღუდვა, სახსრების გადიდება, დეფორმაცია, სახსრის დისლოკაცია და მოძრაობის შეზღუდვა. ოსტეოართრიტის ტკივილი ჩვეულებრივ მატულობს მოძრაობასთან ერთად და მცირდება დასვენებისას. სახსრების დაჭიმვის შეგრძნება აღწერილია ოსტეოართრიტის უმეტეს შემთხვევაში. პაციენტებმა შეიძლება აღწერონ სირთულე ან ტკივილი მოძრაობის დასაწყისში ამ გზით. ოსტეოართრიტის დროს სახსრის სიხისტის ყველაზე ტიპიური მახასიათებელია სიხისტის შეგრძნება, რომელიც ჩნდება უმოქმედობის შემდეგ. დაზიანებულ სახსრებში ხშირად ვითარდება მოძრაობის შეზღუდვა. ძვლის შეშუპება და მტკივნეული შეშუპება შეიძლება მოხდეს სახსრების საზღვრებზე. მეორეს მხრივ, უხეში კრეპიტაცია (კრუნჩხვა) ხშირად ისმის ოსტეოართროზული სახსრის მოძრაობის დროს.

არ არსებობს სპეციფიური ტესტი ოსტეოართრიტის დიაგნოსტიკისთვის. ოსტეოართრიტის მკურნალობის მიზანია ტკივილის შემცირება და ინვალიდობის პრევენცია.

მაანკილოზებელი სპონდილიტი

მაანკილოზებელი სპონდილიტი ჩვეულებრივ იწყება მენჯ-ბარძაყის სახსარში ადრეულ ეტაპებზე და აზიანებს ხერხემალს შემდგომ ეტაპებზე; ეს გაურკვეველი მიზეზების პროგრესირებადი და ქრონიკული დაავადებაა. ქალაქში განსაკუთრებით მატულობს დილით და დასვენების დროს; მოსაწყენი, ქრონიკული ტკივილი და მოძრაობის შეზღუდვა, რომელიც მცირდება სიცხის, ვარჯიშის და ტკივილგამაყუჩებლების მიღებისას, ყველაზე გავრცელებული სიმპტომებია. პაციენტებს აქვთ დილის სიმტკიცე. შეიძლება აღინიშნოს სისტემური გამოვლინებები, როგორიცაა დაბალი ხარისხის ცხელება, დაღლილობა, სისუსტე და წონის დაკლება. უვეიტი შეიძლება მოხდეს თვალში.

სისტემური წითელი მგლურა (SLE)

სისტემური წითელი მგლურა არის აუტოიმუნური დაავადება, რომელიც გავლენას ახდენს ბევრ სისტემაზე, რომელიც ხდება გენეტიკური მიდრეკილების მქონე პირებში გარემო და ჰორმონალური მიზეზების გამო. ის პროგრესირებს გამწვავებით და რემისიის პერიოდებით. ზოგადი სიმპტომები, როგორიცაა ცხელება, წონის დაკლება და სისუსტე აღინიშნება SLE-ში. პეპლის მსგავსი გამონაყარი, რომელიც ჩანს პაციენტების ცხვირსა და ლოყებზე და ვითარდება მზის ზემოქმედების შედეგად, სპეციფიკურია დაავადებისთვის. გარდა ამისა, შეიძლება მოხდეს წყლულები პირის ღრუში და სხვადასხვა გამონაყარი კანზე. ართრიტი ხელებში, მაჯებსა და მუხლებში შეიძლება ასევე მოხდეს SLE-ში. დაავადება, რომელსაც შეუძლია გავლენა მოახდინოს გულზე, ფილტვებზე, საჭმლის მომნელებელ სისტემაზე და თვალებზე, ჩვეულებრივ ვლინდება 20 წლამდე. SLE-ს, რომელიც უფრო ხშირია ქალებში, შეიძლება ასევე ახლდეს დეპრესია და ფსიქოზი.

რბილი ქსოვილების რევმატიზმი (ფიბრომიალგია)

ფიბრომიალგია ცნობილია როგორც ქრონიკული ტკივილისა და დაღლილობის სინდრომი. პაციენტები დილით ძალიან დაღლილები იღვიძებენ. ეს არის დაავადება, რომელიც არღვევს ცხოვრების ხარისხს. ის უფრო ხშირია ქალებში, ვიდრე მამაკაცებში. სტრესი აძლიერებს დაავადებას. ყველაზე მნიშვნელოვანი სიმპტომია სხეულის ზოგიერთ ნაწილში მგრძნობელობა. პაციენტები დილით იღვიძებენ ტკივილით და უჭირთ გაღვიძება. შეიძლება მოხდეს სუნთქვის გაძნელება და ტინიტუსი. ფიბრომიალგია უფრო ხშირია პერფექციონისტ და მგრძნობიარე ადამიანებში. ამ პაციენტებში ასევე ხშირია დეპრესია, მეხსიერების პრობლემები და კონცენტრაციის დაქვეითება. პაციენტებს ხშირად აღენიშნებათ ყაბზობა და გაზის პრობლემები. გენეტიკური ფაქტორები გავლენას ახდენს დაავადების ფორმირებაზე. ფიბრომიალგია უფრო ხშირია მათში, ვინც განიცდიდა ემოციურ ტრავმას ბავშვობაში. მედიკამენტების გარდა, ფიბრომიალგიის სამკურნალოდ გამოიყენება ისეთი მკურნალობა, როგორიცაა ფიზიკური თერაპია, მასაჟი, ქცევითი თერაპია და რეგიონალური ინექციები.

ბეჰჩეტის დაავადება

ბეჰჩეტის დაავადება არის დაავადება, რომელსაც ახასიათებს წყლულოვანი წყლულები პირის ღრუსა და სასქესო ორგანოებში და უვეიტი თვალში. ითვლება, რომ ეს ხდება გენეტიკური და გარემო ფაქტორების გამო. ბეჰჩეტის დაავადება თანაბრად გვხვდება როგორც მამაკაცებში, ასევე ქალებში. თვალის აღმოჩენები და სისხლძარღვთა ჩართვა უფრო ხშირია მამაკაცებში. ბეჰჩეტის დაავადება ყველაზე ხშირია 20-დან 40 წლამდე. ბეჰჩეტის დაავადებამ, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს სახსრების ართრიტი, შეიძლება გამოიწვიოს თრომბის წარმოქმნა ვენებში. ბეჰჩეტის დაავადების დიაგნოზი დგება კლინიკური სიმპტომების მიხედვით. დაავადებას აქვს ქრონიკული მიმდინარეობა.

პოდაგრა

პოდაგრა არის როგორც მეტაბოლური დაავადება, ასევე შედის რევმატულ დაავადებებში. ორგანიზმში არსებული ზოგიერთი ნივთიერება, განსაკუთრებით ცილები, გადაიქცევა შარდმჟავად და გამოიყოფა ორგანიზმიდან. გაზრდილი წარმოების ან შარდმჟავას გამოყოფის დარღვევის შედეგად, შარდმჟავა გროვდება ქსოვილებში და ჩნდება პოდაგრა. შარდმჟავა განსაკუთრებით გროვდება სახსრებსა და თირკმელებში. დაავადების სიმპტომები შეიძლება შეიცავდეს სახსრების შეშუპებას და ტკივილს, ტკივილის გამო ღამით გაღვიძებას, წელის და მუცლის ტკივილს და თირკმელებში კენჭებს, თუ არსებობს თირკმელების დაზიანება. პოდაგრა, რომელიც პროგრესირებს შეტევებში, უფრო ხშირია მათში, ვინც ჭარბად მოიხმარს წითელ ხორცს და ალკოჰოლს.